نمی‏دانم این چندمین جمعه است که از آغاز آشنایی ما می‏گذرد؛

تا یادم می‏آید،

               چشم انتظار تو بوده‏ام.

مولای من!

             تو در قله‏ای و من در دامنه

 ـ وقتی قله‏ها سلام خود را با جریانِ رود به دامنه می‏ریزند، چشم انتظار پیامی ـ

علامتی از سوی تواَم تا کوزه تشنگی خود را از خنکای لطیف دیدارت پر کنم؛

گرچه

                 حادثه بزرگ دیدار تو، در عمر من نگنجد.

به شوق تو،

                  پیش از قیامت از خاک برخواهم خاست.

 

          

نوشته شده در سه شنبه 90/3/31ساعت 10:10 صبح توسط افشین نظرات ( ) | |